મનની ચંચળતા બહુ અટપટી છે ,
લાગે છે ચાલવામાં સરળ પણ
ત્યાં તો આંટીઘૂંટી છે ....
એક કદમ આગળ ચાલતું ક્યારેક
તો બે કદમ પાછળ હટે એ ચાલતા ચાલતા ....
તેને તો એ જોવું છે જે આંખ દેખાડતી નથી ,
તેને તો એ કરવું છે જે કોઈએ કર્યું નથી ,
એ ચાહે છે એનો સાથ
જેને તેના સાથની કોઈ જરૂર નથી ....
જેની સાથે ચાલે છે એ
એ તેના વગર અધૂરા છે ....
બધું જાણે છે છતાય અજાણ બની જાય છે ,
શાંત સમુદ્ર દેખાય ક્યાંક તો
એ મધ દરિયે તોફાન બની જાય છે ,
સુઈ જાઉં હું તો એ સુવા ઇનકાર કરી બેસે છે ,
મીંચીને પડી રહું છું આંખો જયારે
ત્યારે સપનું બનીને સતાવે છે ....
એના જોએલા સપના નિદ્રા સાથે ચાલ્યા જાય છે ,
અને પછી એક હું ને એક મન
બેઉ એકલા પડી જાય છે .....
No comments:
Post a Comment