સુરજ મને જોઈ નાં શકે .....

વાદળે આપેલી પ્રેમ નિશાની ધરતીની હથેળીમાં ,
નાના બીજ વૃક્ષ બની ખીલી ગયેલા ,મહેકી ગયેલા ,
સુરજના તેજે જતન દઈને ઉછેરેલા એમને
કેમકે ધરતીને એ ખુબ ચાહતો હતો ...
દજાડતો હતો પ્રેમ એનો અગનવર્ષા બની ,
વાદળ બુંદનું રૂપ બદલી ધરતીને શાતા આપી જાતો ....
એક શૈતાને કાળા માથાના માનવીમાં દેહ પ્રવેશ કરીને
વાદળની પ્રેમ નિશાની એ ભૂંસવા માંડ્યો ....
સુરજ પણ વહેશી બની ધરતી ને જલાવવા માંડ્યો ...
ધરતી શું કહે ??કોને કહે આ પીર પોતાની ,
કરગરે એ હવે વાદળને ઝટ સંતાડી દે મને તારા પાલવમાં ....
ઓગાળી દે મને જેથી સુરજ મને જોઈ નાં શકે .....