મેઘ ગરજ ગરજ હૈયું ધડકાવે ધડક ધડક,
એકલડી હું ને સાજણ છે પરદેશ,
યાદ આવે વીજળીને ઝબકારે ને વાદળને થડકારે ,
ભીંજાય છે મારી ચુંદલડી ને કોરે કોરે હૈયે ચાલે આર .....
પિયુજી આવશે શ્રાવણીયે આ આષાઢની વેળા કેમ જાશે?
કાળી કાળી વાદલડીની ગર્જનાઓથી બીને રાતો શેં જાશે?
પિયુજીને આવતી તો હશે જ મારી રે યાદ
પણ કાગળ પત્તરની રહેતી હશે એમને પણ વાટ!!!
આ ભીંજાયેલી આંખલડીનું રેલાઇ રહ્યું જે કાજળ ,
એની રે નિશાની કરી આ રુમાલને મોકલું છું એમને....
વાટ ઝાઝી ના જોવડાવતા મને એકલડું લાગે મુને,
આ સંદેશ તું પણ દેતી જાજે વાદલડી કે રાખે મારું કે'ણ.....
No comments:
Post a Comment